Woonwijk Bosveld/Keirlandse Zillen Mol : toekomst

De inwoners van de woonwijk Bosveld/Keirlandse Zillen namen eind vorige maand kennis met de voorstelconcepten voor de herinrichting van hun woonbuurt. Deze sociale woonwijk ligt vlakbij het Centrum ten noorden van de spoorweg en de Keirlandse Zillen in Mol.

'Momenteel kampt de wijk met heel wat problemen door de verouderde publieke infrastructuur, waarbij vooral de voetpaden en groenvoorzieningen een stevige update kunnen gebruiken.

Na een participatietraject met de bewoners van deze woonwijk onder de noemer ‘De Keirlandse Zillen bloeit open’ liggen de voorstelconcepten nu op tafel. De verdere uitwerking van de technische plannen is nu de volgende stap vooraleer de uiteindelijke realisatie in beeld komt.

De woonwijk die zich uitstrekt over de straten Kerkelanden en Bosveld staat in onze gemeente gekend als de Grijze Wijk. Deze naam verwijst naar de kleur van de woningen. De wijk zelf is allerminst grijs. Sterker zelfs, het huidige groen vormt momenteel één van de problemen.

De wortels van de bomen drukken de voetpaden omhoog. De veel te robuuste en massaal aanwezige hagen domineren het straatbeeld, bieden weinig biodiversiteit, creëren een onveiligheidsgevoel en vragen overmatig veel onderhoud. Het huidige groen vormt daardoor eerder een hinderpaal dan dat het een troef is om in de wijk te wonen, te spelen en elkaar te ontmoeten.

Historiek van de wijk

Deze woonwijk kent een bijzondere geschiedenis. Samen met Egelsvennen vormt het één van de typische voorbeelden van de zogeheten ‘tapijtwijken’ volgens het Radburn-principe. Dit geeft deze woonwijken architecturaal en stedenbouwkundig een bijzondere waarde, wat bescherming en een doordachte aanpak verdient.

Woonwijken zoals de Keirlandse Zillen – daterend uit begin jaren ’80 van de vorige eeuw -  speelden in op het toenmalig sterk groeiende autobezit. Zo zijn er in grote aantallen garageboxen voorzien, los van de woning.

Daarnaast wordt het autoverkeer maximaal afgescheiden van de wandelpaden. Deze vormen een eigen netwerk in de wijk, vooral doorheen de groenzones. De voorzijde van de woningen bevindt zich hoofdzakelijk aan de achterzijde waar ook de gemeenschappelijke groenzones liggen, weg van de straat en het autoverkeer. De woningen zijn kort op elkaar ingeplant volgens een getrapt- of zaagtandpatroon, waardoor iedereen toch de nodige privacy krijgt.

De woonwijk werd in twee fases gebouwd in 1984, naar een ontwerp van architect Leo Verbist. Opdrachtgever was de Molse Bouwmaatschappij voor de Huisvesting, momenteel Woonboog.

Nieuwe visie

Een nieuwe toekomstvisie over de publieke ruimte (wegen, voetpaden,…) en de groenvoorzieningen (bomen, hagen, struiken, gemeenschappelijke groenruimtes, speel- en ontmoetingsmogelijkheden,…) van deze woonwijk ligt nu op tafel. Deze visie kwam tot stand via een uitgebreid participatietraject waaraan zoveel mogelijk inwoners via verschillende initiatieven konden deelnemen. De nieuwe visie vormt de basis voor het uitwerken van technische plannen en een uiteindelijke gefaseerde heraanleg van de publieke infrastructuur.

Wat nu?

De voorstelconcepten vormen de basis voor een gefaseerde realisatie die door de nieuwe legislatuur wordt bekeken in functie van het nieuwe budgetplan. In de tussenperiode worden de huidige voorstelconcepten gedetailleerd uitgewerkt tot technische ontwerpplannen.

In opvolging van dit participatietraject starten we bovendien dit jaar nog met de bewoners van de woonwijk een vervolg binnen het verhaal van Veerkrachtige Dorpen. Hierbij ligt de focus op sociale samenhang, actief burgerschap, armoede, klimaat en energie, vergrijzing, jongeren, mobiliteit en aanwezigheid van basisvoorzieningen. Beide trajecten sluiten mooi op elkaar aan. Dit traject loopt in samenwerking met de provincie Antwerpen en Rurant. Met dit aansluitende traject bouwen we verder op het opgebouwde netwerk en de huidige participatieresultaten.'